Nie wszystkie guzki na skórze psa są objawem groźnej choroby. Bardzo często pojawiające się guzy okazują się niegroźnymi tłuszczakami. Jedak nie należy nigdy rezygnować z przeprowadzenia badań – u psów występują też guzy komórek tucznych bardzo przypominające zwykłe tłuszczaki, a często będące złośliwymi nowotworami. Po ugryzieniu kleszcza i niewłaściwym usunięciu pasożyta może pojawić się stan zapalny i wyczuwalna pod palcami gula. Odczyn zapalny występuje również u niektórych psów po suk powinniśmy szczególnie bacznie obserwować okolice sutków, niesterylizowane suczki często cierpią na guzy listwy mlecznej (sterylizacja znacząco zmniejsza ryzyko zachorowania na tą chorobę). Wszelkie obserwowane zmiany jak najszybciej zgłaszajmy lekarzowi, który na podstawie badań będzie mógł zdiagnozować chorobę. Nawet jeśli mamy do czynienia z nowotworem, szybko podjęte leczenie może uratować życie guzka pod skórą pupila? Konsultowaliście się z weterynarzem czy też domyślacie się przyczyny? Podzielcie się swoimi doświadczeniami. Monika GajdaMonika Gajda – absolwetka studiów psychologicznych UJ. Pracowała w schronisku dla zwierząt, jest pettsiterką ( Ukończyła kurs trenera Alteri oraz Kurs Dyplomowy dla Behawiorystów Zwierzęch COAPE. Uczestniczy w seminariach o tematyce kynologicznej oraz prowadzi wykłady dla opiekunów zwierząt. Pracuje w COAPE Polska - instytucji kształcącej behawiorystów zwierzęcych i prowadzącej kursy o tematyce specjalista pisze o sobie:Świat zwierząt fascynuje mnie od czasów dzieciństwa. Mój pierwszy pies, owczarek niemiecki, pokazał mi jak zawiłe relacje łączą psy z ludźmi, jakie problemy komunikacyjne pojawiają się pomiędzy psem a człowiekiem. Uczęszczaliśmy razem na szkolenia prowadzone w tradycyjny sposób – PT, POI, POII, POIII (PT - pies towarzyszący, PO - pies obronny) – jednak porównując je teraz do szkolenia nowoczesnymi metodami mogę stwierdzić, że te drugie dają znacznie lepsze efekty, sprawiają, że nauka jest przyjemnością i wspierają tworzenie więzi między psem a właścicielem. Staram się cały czas pogłębiać swoją wiedzę na temat zachowania się i uczenia zwierząt. Za pomoc w nauce muszę podziękować przede wszystkim moim własnym psom: nieżyjącemu już Briksowi (owczarek niemiecki), Tinie (owczarek niemiecki), Dyziowi (kundelek, trafił do mnie przy okazji ewakuacji schroniska zagrożonego powodzią, spędził tam 4 lata), Bubie (kundelek, trafiła do mnie ze schroniska, gdzie przeżyła długie 2 lata) Dla Buby szczególne podziękowania za dzielne towarzyszenie mi w kursie trenerskim Alteri i celujące zdanie egzaminu;) Zobacz też Może Cię zainteresuje:
Kleszcz u psa jest niebezpieczny dla zdrowia pupila, więc należy szybko zareagować, gdy tylko go zobaczymy. musi być cały czas założona oraz mieć kontakt ze skórą. Ważnym jest, aby Kleszcz u psa – jak przebiega, jakie daje objawy oraz jak im zapobiegać W Polsce kleszcze najbardziej aktywne są do wiosny do jesieni. Z tym że, gdy temperatura zimą jest niska, to ten okres może się przedłużyć. Na ukąszenie tych pajęczaków są narażeni nie tylko ludzie, ale też zwierzęta domowe, a zwłaszcza psy, ponieważ to z nimi trzeba codziennie wychodzić na spacer. Niestety bardzo często opiekunowie nawet nie wiedzą, że na zwierzaku zadomowił się szkodliwy pasożyt. Skąd biorą się kleszcze u psa? Jakie są ich rodzaje? Jak je usunąć? Jakie są objawy ukąszenia? Jak temu zapobiegać? Wszystko zostało wyjaśnione poniżej! Charakterystyka kleszcza u psa Kleszcze to niewielkie pajęczaki, które najczęściej mają czerwono-brązowy odwłok. Z reguły nie osiągają rozmiarów większych niż 15 mm, dlatego tak trudno zauważyć je na ciele psa. Zwłaszcza gdy zwierzę ma gęstą i długą sierść. Po wbiciu się w skórę kleszcze zaczynają żywić się krwią i w ten sposób zwiększają swoją objętość. Wiele osób jest przekonanych, że do ukąszenia może dojść wyłącznie w lesie lub na łące. Nie jest to wcale prawda. Obecnie kleszcze mogą przebywać na trawniku przed blokiem, czy też w przydomowym ogródku i czekać na swoją ofiarę. Czyli tam, gdzie nasze psy najchętniej się bawią i spacerują. Niestety nie da się omijać takich miejsc, ale trzeba być bardzo ostrożnym. Kleszcze bowiem mogą być bardzo niebezpieczne. Jak znaleźć kleszcza u psa? W dużo bardziej komfortowej sytuacji są opiekunowie psów z krótką sierścią, ponieważ, gdy kleszcz już się naje i urośnie, będzie bardziej widoczny. Jednak również przy długiej sierści jest to możliwe. Pierwszym sposobem jest dokładne czesanie. W trakcie przesuwania szczotką po ciele należy tak przesuwać włosy, aby widoczna była goła skóra, dzięki czemu będzie można zauważyć, czy nie wczepił się w nią niepożądany pasożyt. Szczególną uwagę trzeba zwrócić na okolicę szyi, uszu i ogona, ponieważ kleszcze zawsze szukają ciepłego miejsca do żerowania. Inną metodą jest dokładna obserwacja psa. Ukąszona skóra może być bardziej wrażliwa niż dotychczas. Zwierzę może zacząć się częściej drapać, a nawet niewielki dotyk będzie sprawiać mu dyskomfort. Co będzie skutkowało tym, że pies będzie wyrażał swoje niezadowolenie poprzez skrzywienie, pisk lub warczenie. Natomiast całkiem możliwe, że właściciel wyczuje pod palcami niewielki guzek. W jaki sposób kleszcz dostaje się na psa? Jak wspomniano wcześniej, kleszcze na psa najczęściej przenoszą się z wysokiej trawy, ale mogą również bytować na niskich krzewach. Nasi pupile chętnie spędzają czas właśnie w takich miejscach, bawią się, czy też łapią trop. Niestety wydychany dwutlenek węgla powoduje, że kleszcz wyczuwa obecność potencjalnego żywiciela głównie przez wrażliwość na ciepło. Przy pomocy przednich odnóży kleszcz czepia się skóry psa, a następnie porusza się po całym ciele aż znajdzie dla siebie dogodne miejsca do wbicia i żywienia. Kiedy je znajdzie, to przy pomocy specjalnego aparatu gębowego dostaje się pod skórą i zaczyna pobierać pokarm, czyli krew. Jaki rodzaje kleszczy u psa można wyróżnić? Jak się okazuje, do kleszczy zalicza się około 900 gatunków. Jednak w Polsce psy najbardziej narażone są na ukąszenie trzech nich. Są to: Kleszcz psi jest bardzo malutki, ponieważ mierzy zaledwie od 1 do 3 mm, ale gdy opije się krwi, może mierzyć nawet 1,2 cm. Odwłok kleszcza jest czerwono-brązowy. Jeszcze do niedawna twierdzono, że ten gatunek występował wyłącznie w okolicach basenu Morza Śródziemnego. Mimo że do Polski trafiały pojedyncze egzemplarze, to raczej nikt się tym nie przejmował, ponieważ nie wierzono, że dadzą radę przeżyć w naszym klimacie. Z tym że wraz z jego ociepleniem kleszcz psi, szybko zadomowił się w Europie. Zresztą również przez dużą ilość psów. Cały cykl rozwojowy gatunku odbywa się na ciele zwierzaka. Kleszcze składają jaja na ziemi lub w legowisku psa. Bardzo dobrze radzą sobie z życiem bez pokarmu, mogą w takim stanie przetrwać nawet rok. Kleszcz pospolity jest nieco większy od psiego. Kiedy nie jest najedzony ma około 4 mm długości. Po opiciu się krwią jego rozmiar może się zwiększyć do 11 mm. Dla tego gatunku cechą charakterystyczną jest brunatny odwłok i wyraźnie wyodrębniony czarny aparat gębowy. Samice składają jaja na roślinach, a po mniej więcej miesiącu wykluwają się larwy, które mają trzy pary odnóży. Na żywiciela najczęściej wybierają sobie małe ssaki lub gady. Kiedy się najedzą, odpadają z ciała zwierząt. Po upływie kolejnych 3-4 tygodni przeobrażają się w nimfy . Później następuje stan spoczynku trwający 8-12 tygodni. W tym czasie przekształcają się w dorosłe osobniki, które żerują na ludziach i zwierzętach domowych. Kleszcz łąkowy przed najedzeniem się ma około 4 mm wielkości, a gdy znajdzie już swojego żywiciela, to zwiększa swój rozmiar do 10 mm. Na pancerzu grzbietowym ma biały wzorek i pomarańczowo-czerwone brzegi. Natomiast jego ciało jest nieco spłaszczone. Jest to jeden z najgroźniejszych gatunków kleszczy dla psów, kotów i innych niedużych ssaków. Najchętniej wbijają się w skórę, gdzie owłosienie jest dość obfite. Początkowo atakował jedynie na terenach podmokłych, ale szybko przeniósł do miast. Jak usunąć kleszcza z psa? Pojawienie się kleszcza na ciele psa jest znakiem dla opiekuna, że przyszedł czas na działanie. Pod żadnym pozorem nie można wpadać w panikę, ponieważ takim zachowaniem z całą pewnością nie uda się pomóc zwierzęciu, a kleszcza należy jak najszybciej usunąć. Najprościej jest to zrobić przy pomocy pęsety. Wykonywane ruchy powinny być pewne i stanowcze. Kleszcza trzeba złapać za ciało i wyjąć. Przed wyciągnięciem kleszcza odradza się smarowanie jakimikolwiek substancjami miejsca wbicia. Nie ułatwi to zadania, a kleszcz może wydalić więcej patogenów w ciało psa. Dopiero gdy uda się usunąć kleszcza, to miejsce wbicia powinno zostać odkażone. Jeśli opiekun nie ma pod ręką pęsety, to może udać się do najbliższego gabinetu weterynaryjnego i kupić specjalny haczyk do usuwania kleszczy. Z drugiej strony, skoro i tak konieczna jest wizyta u weterynarza, to warto zabrać ze sobą psa i umożliwić mu fachowe pozbycie się problemu. Natomiast przeprowadzając zabieg w domu, warto zamknąć go w szczelnym pojemniku i oddać go do badania. Niestety objawy ukąszenia przez kleszcza u psa mogą pojawić się nawet po jego wyjęciu. Dlatego w kolejnych dniach należy obserwować zwierzę i w razie konieczności udać się do specjalisty. Jakie są objawy ugryzienia kleszcza u psa? Kleszcze mogą być w podobnym stopniu niebezpieczne dla psa, jak i człowieka. Objawy ukąszenia mogą być zróżnicowane w zależności od tego, jaki gatunek zaatakował naszego pupila. Można jednak wymienić kilka symptomów, które powinny być powodem do niepokoju. Należą do nich: Wymioty. Kaszel. Brak apetytu. Ospałość. Problemy z oddychaniem (szybszy lub utrudniony oddech). Częstsze szczekanie. Zmiana głosu. Zaburzona koordynacja ruchowa. W niektórych przypadkach mocz zabarwia się na czerwono. Wiele osób zastanawia się, czy ugryzienie psa przez kleszcza zwiększa ryzyko ataku również na nich. Takie sytuacje są spotykane bardzo rzadko. Człowieka kleszcz może ukąsić najczęściej na dworze, na terenach o bujnej roślinności. źródło filmu: Infoplanet Portal – Jak zapobiegać kleszczom u psa? Właściciel psa nie ma możliwości całkowicie uchronić psa przed kontaktem z kleszczami. Oczywiście w okresie, gdy są najbardziej aktywne, warto zrezygnować ze spacerów do lasu, na łąkę, czy w inne miejsca, w których rośnie wysoka trawa. Nie jest to jednak działanie w pełni skuteczne. Dlatego dobrze jest zapytać weterynarza o specjalistyczne środki odstraszające kleszcze. Obecnie na rynku jest wiele preparatów w formie kropli i tabletek. Można się również zaopatrzyć w specjalną obrożę. Należy pamiętać, aby stosować je zgodnie z zaleceniami lekarza lub ulotką dołączoną do opakowania. Dodatkowym środkiem ostrożności jest codzienna pielęgnacja sierści, czyli jej rozczesywanie oraz dokładny przegląd skóry.Jeśli nasz pies jest biały, ma krótką sierść i spadnie na niego dorosły kleszcz, powinniśmy zauważyć go już po chwili. Zaleca się, aby po każdym spacerze dokładnie obejrzeć psa, przeczesać jego sierść – nawet ręką, bez pomocy grzebienia. Jeśli kleszcz u psa jest już wbity zaleca się jak najszybsze usunięcie.
Wiosna to początek inwazji kleszczy – pasożytów będących nosicielami wielu chorób, niekiedy nawet śmiertelnych. Długo wyczekiwana wiosna przyniosła nam (właścicielom psów i kotów) wiele niespodzianek. W ostatnim czasie coraz więcej właścicieli zwierząt zwraca się do gabinetów lekarzy weterynarii z prośbą o pomoc w usunięciu kleszczy. W tym sezonie „wysyp” kleszczy, które, aby przeżyć i zachować swój gatunek, atakują zwierzęta i ludzi jest szczególnie „obfity”. Zarówno u kotów jak i u psów spotykamy po naście albo i dziesiąt przyczepionych kleszczy. Kleszcze u zwierząt najczęściej przyczepiają się na grzbiecie, głowie, szyi, pod pachami oraz w pachwinach. Preferują miejsca, gdzie skóra jest delikatna lub w pobliżu naczyń krwionośnych. U ludzi lokalizacja jest podobna (często można je spotkać także pod kolanami). Po usunięciu pasożytów z miejsca ich wszczepienia, pozostają lokalne odczyny skórne, które pozostawione bez zabezpieczenia, stają się „wrotami” do infekcji. Zakażenia te, najczęściej powikłane bakteriami ropnymi, mogą powodować rozprzestrzenianie się infekcji skóry. Dodatkowym czynnikiem mogącym powodować powstawanie ropnych zakażeń skóry jest świąd. Zwierzęta drapiąc się powodują uszkodzenie skóry i jej infekcję. Należy pamiętać, że oprócz miejscowych odczynów zapalnych skóry, będących wynikiem wkłucia się kleszcza, istnieje również ryzyko zakażenia człowieka lub zwierzęcia chorobami przez kleszcza przenoszonymi Do tych najbardziej znanych należą: 1. Borelioza (Choroba z Lyme) Choroba ludzi i psów, powszechnie występująca w wielu lesistych okolicach całej Europy. Głównym jej nosicielem jest kleszcz Ixodes ricinus. Zakażone nimi psy mogą latami pozostawać bezobjawowymi nosicielami choroby. Najczęstsze objawy choroby, to: puchlina i bolesność stawów, kulawizna, źle rokujące objawy ze strony nerek, objawy nerwowe i zaburzenia pracy serca. U ludzi pierwszym widocznym objawem jest tzw. rumień wędrujący. 2. Piroplazmoza Zwana też Babeszjozą, niezwykle groźna, często śmiertelna choroba psów. Najważniejszym nosicielem jest Dermacentor reticulatus. Objawy uwidoczniają się po 2-3 dniach od zakażenia. Należą do nich: silne przygnębienie, gorączka, anemia, ciemny mocz oraz wiele innych nietypowych objawów. Choroba nieleczona kończy się śmiercią. 3. Hepatozoonoza Choroba psów i kotów. Do zakażenia dochodzi poprzez zjedzenie kleszczy (wszystkie rodzaje kleszczy występujące w Polsce) przez próbujące je wyskubać zwierzęta. Objawy nietypowe: głównie gorączka oraz objawy estrony nerek. Choroba ma charakter nawrotowy. 4. Porażenie pokleszczowe Choroba ludzi, psów i kotów. Wywoływana na skutek ukąszeń kleszczy (wszystkie rodzaje kleszczy występujące w Polsce) i wprowadzenie do organizmu toksyn. Objawy w zależności od rodzaju porażonych nerwów, np.: trudności w poruszaniu, połykaniu, kulawizny. 5. Ehrlichioza Choroba psów przenoszona przez kleszcza Rhipicephalus sanguineus. Okres wylęgania jest zmienny i waha się od kilku dni do wielu tygodni. Zróżnicowane objawy kliniczne. Niektóre psy pozostają jedynie nosicielami bezobjawowymi, u innych stwierdza się przygnębienie, gorączkę, obrzęk kończyn i moszyny, niechęć do poruszania się, wybroczyny na błonach śluzowych. 6. Ropne stany zapalne skóry o różnym nasileniu, jako powikłania po ukąszeniach kleszczy i rany powstałe w wyniku drapania się zwierząt w tych miejscach. Uwaga, ważne ! Przeniesienie czynników chorobotwórczych nie zachodzi w ciągu całego okresu żerowania kleszczy. Największe ryzyko występuje w fazie szybkiego picia krwi. W tym czasie kleszcz pozbywa się nadmiaru płynów pobranych z krwią, wprowadzając je do rany. Płyny te mogą zawierać drobnoustroje. Do transmisji zarazków zachodzi najczęściej po 48 godzinach od rozpoczęcia pobierania krwi. W chwili, gdy na zwierzęciu znajdujemy bardzo nabrzmiałego kleszcza, ryzyko przeniesienia jest znaczne, gdyż żerowanie krwią zostało prawdopodobnie zakończone. Jak zapobiegać problemom związanym z inwazją kleszczy? Najlepszym sposobem zapobiegania, jest stosowanie skutecznych i sprawdzonych preparatów. Większość lekarzy weterynarii poleca FRONTLINE® – jedyny naprawdę skuteczny środek w walce z pasożytami zewnętrznymi. Co zrobić, gdy kleszcz zaatakuje? Można go usunąć samodzielnie – wykręcając i jednocześnie ciągnąc ku górze (kleszczy nie wolno wyrywać). Miejsce po ukłuciu należy dobrze zdezynfekować. W żadnym wypadku nie wolno smarować kleszczy jakimkolwiek tłuszczem. Zabiegi takie są nieskuteczne, a wręcz niebezpieczne. Podrażniony w ten sposób kleszcz pozbywa się nadmiaru płynów pobranych z krwią, wprowadzając je z powrotem do organizmu żywiciela. Niejednokrotnie płyny te zawierają drobnoustroje. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości należy skontaktować się z lekarzem weterynarii. Dr Jacek Wójcik, Stefan Gut
Spis treści:1. Kleszcze – fizjologia2. Kleszcze – czym to grozi3. Kiedy atakują kleszcze?4. Jak kleszcz atakuje psa?5. Jak usunąć kleszcza z psa?6. Jak zabezpieczyć psa przed kleszczami? Krople na kark – preparaty typu spot-on: Obroże: Spraye (aerozole): Tabletki:7. Czy są szczepienia przeciwko chorobom odkleszczowym?8. Wyjazdy za granicę9. Podsumowanie Kleszcze zalicza się do stawonogów, a dokładnie do pajęczaków, i jest na świecie aż 900 ich gatunków. Ich rozmieszczenie na kuli ziemskiej zależne jest przede wszystkim od warunków klimatycznych i położenia geograficznego. Tak więc w różnych krajach, zależnie od temperatury i wilgotności środowiska, dominować będą inne gatunki kleszczy. Co ciekawe ten sam gatunek w jednym kraju (ciepłym) może przenosić chorobę, a już w innym, o chłodniejszym klimacie, nie. Najwięcej kleszczy notuje się w klimacie tropikalnym i subtropikalnym. W Polsce występuje 20 gatunków, z czego 3 mogą ugryźć Twojego psa. Aby zrozumieć, jak atakuje kleszcz, po co mu jest krew psa oraz dlaczego jest niebezpieczny – warto dowiedzieć się nieco więcej o tym stawonogu. Zapraszam do lektury. Kleszcze – fizjologia W Polsce występują głównie 3 gatunki kleszczy, które mogą zaatakować psa. Najbardziej znanym jest Ixodes ricinus, czyli kleszcz pastwiskowy lub inaczej pospolity. Występuję on w prawie całej Europie poza zimną Skandynawią. Dermacentor reticulatus to kleszcz równie często spotykany w Polsce, zwany łąkowym. Kleszcz psi, o mniejszy znaczeniu epidemiologicznym, to Rhipicephalus sanguineus. Wszystkie wspomniane gatunki należą to tak zwanych kleszczy twardych. Są owalne, spłaszczone grzbietowo-brzusznie, a na ich odwłoku widnieje owalna tarczka grzbietowa. Dorosłe postacie oraz nimfy mają 4 pary odnóży podczas gdy larwy jedynie 3 pary. Długość głodnej postaci dorosłej to u samca do 2,6 mm a u samicy do 3,5 mm. Po najedzeniu się samica może osiągnąć rozmiar nawet do 1 cm. Postaram się jak najprościej opisać cykl życiowy kleszcza na przykładzie kleszcza pospolitego. Najedzona samica składa jaja w środowisku, z nich wykluwają się małe larwy. Takie larwy żerują na swoim żywicielu 2-3 dni. Na tym etapie żywicielami najczęściej są drobne ssaki, przede wszystkim gryzonie, a także ptaki. Kolejno larwy przechodzą wylinkę i przeistaczają się w nimfy. Te szukają nowego żywiciela, którymi najczęściej są zajęczaki. Nimfy żerują na nich nieco dłużej, maksymalnie do 6 dni. Następnie wracają do środowiska i stają się już postaciami dorosłymi. Dorosłe osobniki żerują do 14 dni na swoich żywicielach, którymi są już duże ssaki: owce, psy, koty czy ludzie. Najedzona samica odpada od żywiciela, a po złożeniu jaj w środowisku umiera. Podsumowując: kleszcze w trakcie cyklu życiowego przechodzą trzy stadia: stadium larwalne, stadium nimfy i stadium osobnika dorosłego. Aby przejść z jednej postaci w kolejną, potrzebują krwi. Mówiąc wprost – każde stadium potrzebuje jednego żywiciela, aby się najeść i przejść w kolejne stadium, by w końcu się rozmnożyć. Dlatego też kleszcze nazywa się czasowymi pasożytami zewnętrznymi zwierząt. Z racji dość specyficznego cyklu życiowego i odżywiania się krwią wielu żywicieli kleszcze są wektorami chorób. Zwierzęta leśne są bowiem rezerwuarem wielu z nich. Są to choroby zarówno wirusowe i bakteryjne, jak i powodowane przez pierwotniaki. Choroby te nazywamy odkleszczowe i zagrażają one życiu i zdrowiu zwierząt oraz ludzi. I tu już mamy do czynienia z bardzo poważnym problemem. Choroby odkleszczowe są niekiedy, mimo wielu starań, bardzo trudne do wyleczenia. Kleszcze – czym to grozi Złapanie kleszcza grozi przede wszystkim możliwością zarażenia się chorobą odkleszczową – wirusową, bakteryjną lub pierwotniaczą. Jak wspomniałam, są to choroby zagrażające zdrowiu i życiu psów. O nich więcej dowiesz się z kolejnego artykułu. Nie każdy kleszcz przenosi chorobę. Nie można jednak na to liczyć. Statystyki podają, że to właśnie kleszcze są głównym wektorem chorób zakaźnych u zwierząt. Ixodes ricinus przenoszą przede wszystkim boreliozę, ale także anaplazmozę. Dermacentor reticulatus to transmiter przede wszystkim Babesia canis, ale także Anaplasma phagocytophilum, Ehrlichia canis oraz Borrelia burgdorfeli. Według najnowszych statystyk co trzeci kleszcz przenosi boreliozę. Ryzyko, że wbity kleszcz zaraził naszego psa, jest zatem wysokie. Ponadto złapanie wielu kleszczy grozi poważną anemią i wychudzeniem. Psy w ciężkim stanie, oblepione setkami kleszczy spotkać można przede wszystkim w krajach trzeciego świata. Niekiedy ich stan jest na tyle ciężki, że nie da się ich uratować. Kiedy atakują kleszcze? Pojawienie się kleszczy w środowisku jest sezonowe. Pierwsze osobniki zauważane są z reguły na początku wiosny, zaraz po pierwszych roztopach, gdy temperatura powietrza osiągnie 7-12°C. Tak więc najczęściej kleszcze mamy już w okolicach lutego i marca. Niestety w ostatnich latach notujemy ich obecność także w styczniu czy nawet w grudniu. Wynika to z coraz mniej mroźnych zim i szybszego nadejścia wiosny. Wystarczy kilka cieplejszych dni, aby te pajęczaki się uaktywniły. Największy wysyp kleszczy zauważamy w okolicach maja i czerwca, kolejny wysyp przypada na wrzesień i październik, co wynika z ich cyklu życiowego. Kleszcze aktywne są przede wszystkimi przed południem, a także wieczorem. W godzinach południowych, gdy słońce jest ostre, najczęściej nie żerują. Kleszcze bytują przede wszystkim w podmokłych, ciepłych i wilgotnych miejscach. Rzadko kiedy można je znaleźć na wysokich konarach drzew, wręcz przeciwnie – przebywają przede wszystkim na niższych gałęziach, w trawach i krzewach. Kleszcze można spotkać przede wszystkim na spodniej stronie liści, dlatego preferują lasy liściaste i mieszane. Najczęściej występują w takich miejscach, jak skraj lasu czy ścieżki. Rzadko kiedy spotkać je można na terenach bagiennych. Nie zapominajmy także o miejskich parkach, skwerach, ogrodach czy trawnikach pod blokiem. Nie można myśleć, że kleszcze to problem tylko psów wiejskich, wręcz przeciwnie, coraz częściej spotykamy się z nimi u miastowych psów. Jednak przede wszystkim to właśnie psy myśliwskie i te żyjące w okolicach lasów są wysoce narażone na złapanie kleszczy. Jak kleszcz atakuje psa? Kleszcz doskonale wyczuwa zbliżającego się żywiciela. Ma do tego specjalnie wykształcony narząd zmysłów – aparat Hallera. Znajduje się on na pierwszej parze odnóży i jest wyposażony w termoreceptory, chemoreceptory i mechanoreceptory. Kleszcz zatem precyzyjnie wyczuje swoją ofiarę po zapachu (pot, feromony), cieple (stała temperatura ciała), a także wyczuje jej ruch. Jeśli namierzy już ofiarę, najczęściej opada na nią. Może także się zdarzyć, że pies zbierze takiego kleszcza, ocierając się o trawy, krzewy czy tarzając po ziemi. Następnie kleszcz wędruje po sierści, dostaję się coraz to bliżej skóry i szuka dogodnego miejsca, aby się wgryźć. Generalnie preferują one miejsca na ciele, gdzie skóra jest cienka i mniej owłosiona. Najczęściej są to okolice pyska, uszu, pach, pachwin, a także nieowłosiona skóra brzucha. Po znalezieniu odpowiedniego miejsca kleszcz używa swojego aparatu gębowego (kłująco-ssącego) w celu dostania się do naczyń krwionośnych w skórze właściwej psa. Pies zazwyczaj nie czuje ukąszenia, a to dlatego, że w ślinie kleszcza zawarte są substancje znieczulające. Jak zostało wspomniane, samica kleszcza potrafi żerować nawet kilkanaście dni, a po napiciu się znacznie powiększa swoje rozmiary, może przypominać wielkością nawet owoc porzeczki. Następnie odpada. Taki duży, najedzony kleszcz nie jest zagrożeniem – on już nie zapoluje na kolejnego żywiciela. Jednak samica złoży jaja, z których wyklują się larwy i cykl rozpocznie się na nowo. W miejscu ugryzienia pozostaje niewielka rana, która najczęściej zagoi się samoistnie. Może jednak dojść do jej miejscowego zakażenia, a nawet rozwoju ropnia. Miejsce to należy obserwować i dezynfekować. Przez kilka pierwszych dni może być zaczerwienione, a skóra lekko zgrubiała. Jeśli zaczyna się coś sączyć, miejsce jest zaognione i tkliwe – należy wybrać się na kontrolę do lekarza weterynarii. Czy pies ma objawy, jeśli został ugryziony lub gdy na jego skórze znajduje się wbity kleszcz? Niestety nie za bardzo. Nie wywołuje to świądu czy pieczenia, rzadko kiedy pies w ogóle wie, że ma na ciele pasożyta. Wyjątek stanowią kleszcze, które znajdujemy w okolicy oczu, nosa czy sromu, czyli w delikatnych miejscach. Wtedy pies próbuje na różne sposoby po prostu je usunąć. Nierzadko to właściciele znajdują, zupełnie przy okazji, wbitego kleszcza u swojego pupila. Najczęściej podczas codziennych pieszczot. Co wtedy zrobić? Jak najszybciej go usunąć. Wracając do odgryzania kleszczy przez psa – połknięty kleszcz z tych występujących w Polsce nie jest dla psa zagrożeniem. I na pewno taką drogą zwierzę nie zarazi się chorobą odkleszczową. Niemniej istnieje pewien rodzaj kleszczy, który właśnie po dostaniu się do przewodu pokarmowego wywołuje chorobę (Hepatozoon spp). Nie występuje on na szczęście w naszej strefie klimatycznej. Jak usunąć kleszcza z psa? Przede wszystkim spokój, opanowanie, precyzja i szybkość. Jeśli nie czujesz się z tym pewnie, poproś osobę doświadczoną lub udaj się w tym celu do lecznicy. Czas tu faktycznie ma znaczenie. Niestety wystarczą tylko 24 godziny żerowania kleszcza, aby pies został zarażony pierwotniakami Babesia canis (czyli babeszjozą). Wszelkie badania pokazują zaś, że 48 godzin to już zupełnie wystarczający czas na zarażenie boreliozą, czy anaplazmozą. Wiemy także, że wystarczą zaledwie 4 godziny, aby kleszcz zaraził czworonoga wirusem kleszczowego zapalenia mózgu (KZM). Co więcej, czas ten liczymy od pierwszego żerowania danego pasożyta. Czyli jeśli kleszcz wypił już trochę krwi innego żywiciela, możliwe, że wystarczy jeszcze mniej czasu, by zaraził psa. Nie smaruj kleszcza żadną maścią, nie próbuj go uciąć nożyczkami czy wyrwać na siłę. Jeśli usuwamy kleszcza za pomocą pęsety, należy go chwycić jak najbliżej skóry i wyciągnąć. Jest to bardzo ważne, by go nie urwać! Niektórzy znawcy tematu proponują ruch prostolinijny, czyli ciągnięcie. Ja jestem zwolennikiem wykręcania zgodnie z ruchem wskazówek zegara – kleszcz powinien sam wyjść w całości razem z główką i odnóżami (8 odnóży u postaci dorosłej i nimfy, 6 u postaci larwalnej). Na rynku dostępne są specjalnie szczypczyki, pęsety oraz kleszczołapki do wyciągania kleszczy – wszystkie działające na podobnej zasadzie. Istnieją także inne, specjalistyczne sprzęty – przed ich zastosowaniem warto zapoznać się z instrukcją obsługi, by nie uszkodzić skóry psa. Miejsce na skórze po usunięciu kleszcza zdezynfekuj (np. octeniseptem) i obserwuj. Może ono być zaczerwienione i lekko obrzęknięte przez kilka dni. Jeśli pozostał fragment główki lub odnóży, postaraj się je wydobyć. Mogą być przyczyną powstania miejscowego ropnia. W takiej sytuacji najlepiej udać się zatem do gabinetu weterynaryjnego, aby lekarz wydobył resztki tkwiące w skórze. Przy okazji odpowiem na dziwne, acz częste pytanie klientów: nie, kleszcz nie odrośnie, jeśli w skórze została sama główka. Jednak należy ją usunąć, aby nie doszło do miejscowego ropnego zapalenia. Jeśli jednak mimo szybkiej reakcji w kolejnych dniach pojawiły się u psa niepokojące objawy chorobowe, koniecznie zgłoś się do weterynarza. Niektóre choroby odkleszczowe rozwijają się w błyskawicznym tempie, a szybciej zdiagnozowane mają większą szansę na pełne wyleczenie. Więcej o chorobach odkleszczowych przeczytasz w tym artykule. Jak zabezpieczyć psa przed kleszczami? Czyli najważniejsze. Co stosować, żeby pies nie łapał kleszczy – aby uchronić go przed chorobą oraz aby pies nie wnosił pasażerów na gapę do domu. Rynek zoologiczny oferuje naprawdę duży wybór preparatów o działaniu odstraszającym i bójczym. Istnieją także inne, alternatywne metody odstraszania kleszczy – ultradźwiękowe czy biomagnetyczne. Niektórzy właściciele sięgają także do ziołolecznictwa. Jednak ze względu na brak potwierdzonej skuteczności tych metod nie będę ich omawiać w artykule. Od siebie mogę dodać jedynie, że jeżeli są skuteczne – jak najbardziej nie zabraniam ich stosowania u swoich podopiecznych. Jednak pamiętajmy, że choroby odkleszczowe to nie są żarty, tak więc profilaktyka powinna być sprawdzona i jak najlepsza. ESCCAP (European Scientific Counseul Companion Animal Parasites – Europejska Rada do spraw Parazytoz Zwierząt Towarzyszących) podaje definicję substancji zwalczających ektopasożyty jako: „Substancje chemiczne opracowane do zastosowania u zwierząt jako środki zwalczające lecznicze, wykorzystywane w celu wyeliminowania występujących infestacji pasożytów zewnętrznych oraz zapobiegania ponownym infestacjom”. Tego typu produkty to leki w postaci preparatów spot-on (tzw. krople na kark), obróżek , preparatów w sprayu oraz tabletek. Preparaty te różnią się składem substancji aktywnych, a co za tym idzie – długością działania, formą aplikacji, a zatem i ceną. Wiele z nich ma swoich zwolenników, ale i przeciwników. Pamiętajmy, że każda forma jest dobra, jeśli jest skuteczna i jeśli nie wywołuje reakcji niepożądanych u naszego psa. Zawsze podkreślam, że są rejony, gdzie dany preparat działa, a już u innego psa klienci nie będą widzieć pożądanego efektu antykleszczowego, używając tego samego produktu. Wpływ na to ma wiele czynników, jak np. dobranie odpowiednio do masy ciała psa, błędy w stosowaniu preparatu (zakroplenie na sierść, a nie na skórę, wyplucie tabletki), rodzaj sierści, kwestie osobnicze, jak i rosnącą oporność kleszczy na niektóre substancje. Krople na kark – preparaty typu spot-on: Działają przede wszystkim kleszczobójczo, ale także i odstraszająco (szczególnie zawierające permetrynę, fipronil lub amitrazę). Dostępne na rynku preparaty różnią się ceną i składem oraz stężeniem substancji czynnej, na co warto zwrócić uwagę przy zakupie. Działają już po 24-48 godzinach od aplikacji, Poszczególne produkty różnią się także czasem działania, najczęściej są one skuteczne przez 4 tygodnie, są jednak i takie, które działają nawet do 12 tygodni po aplikacji. Można je stosować u psa nie wcześniej niż od 2 miesiąca życia Są proste w użyciu – wystarczy rozchylić włosy, tak by preparat aplikować na skórę. UWAGA: nie nakładamy preparatu na sierść. Musi się wchłonąć w skórę, a kolejno do naczyń krwionośnych psa. Ważne, aby wiedzieć, jak często należy aplikować produkt, i stosować go regularnie według zaleceń. Nieregularne stosowanie znacznie osłabia skuteczność produktu. Pierwsza aplikacja w sezonie może być zbyt mało skuteczna (brak kumulacji środka w organizmie). Należy pamiętać, aby 3 dni przed aplikacją preparatu i 3 dni po niej nie zmoczyć psa – uwaga na kąpiele, wizyty u groomera, ulewne deszcze czy wypady nad wodę – wtedy preparat nie zadziała w pełni. Preparaty aplikuje się bezpośrednio na skórę – może to wywołać niechciane reakcje alergiczne, na co należy szczególnie uważać w przypadku psów wrażliwych. Preparaty te średnio sprawdzą się u psów z gęstym i puszystym podszerstkiem. Produkty typu spot-on zawsze dawkujemy według wagi Kupowanie większej pipety i rozdzielanie jej na oko może tylko zaszkodzić psu – łatwo tu o przedawkowanie bądź zastosowanie zbyt małej ilości. Obroże: Działają przede wszystkim kleszczobójczo oraz odstraszająco (nie wszystkie). Dostępne na rynku różnią się dość znacząco ceną – wiąże się to z odmiennym składem farmakologicznym, warto na to zwrócić uwagę przy zakupie. Często mają intensywny zapach, ale są też dostępne formy bezzapachowe (jest to ważne, jeśli pies jest trzymany w domu). Dostępne są zarówno obroże wodoodporne, jak i niewodoodporne – o co należy dopytać przy zakupie (jest to ważne np., jeśli często kąpiemy psa lub mamy psa pływaka). Zaczynają działać 48 godzin po założeniu – po tym czasie substancja czynna przenika do naczyń limfatycznych w skórze psa. Działają od 2 do 8 miesięcy, w zależności od rodzaju produktu. Zazwyczaj można je stosować dopiero od skończonego 2 miesiąca życia. Należy uważać, aby pies nie zgubił obroży podczas zabaw czy spaceru. Obroża nie może być zdejmowana – powinna być na szyi przez cały czas, aby była skuteczna, jeśli zdejmiemy ją psu nawet na moment i założymy po jakimś czasie, skuteczność będzie ograniczona. Nie może służyć jako obroża do wyprowadzania na smyczy. Jeśli jest mocno, zabrudzona może nie działać prawidłowo. Obroża powinna być dość ścisłe założona – zbyt luźna nie daoczekiwanego efektu, nie będzie po prostu działać. Nie może być jednak za ciasna, nie powinna sprawiać dyskomfortu czy podduszać psa. Pierwszą obrożę warto założyć pod kontrolą lekarza Psy o gęstym i grubym podszerstku nie powinny mieć stosowanej obroży, gdyż nie zadziała u nich w sposób poprawny (utrudniony jest bezpośredni kontakt ze skórą psa i zburzone jest wchłanianie substancji aktywnych). Spraye (aerozole): Sprawdzają się u psów małych (o malej powierzchni ciała) oraz młodych (są dość bezpieczne). Są niezbyt wydajne u psów o większych gabarytach. Mają prosty skład i działają głównie odstraszająco. Spryskanie skóry psa i wtarcie w nią preparatu zajmują więcej czasu niż aplikacja kropli spot-on. Działają po ok. 24 godzinach od Możemy je stosować u szczeniaków już od 4 tygodnia życia i właśnie u pacjentów pediatrycznych najczęściej są wykorzystywane. Należy pamiętać, że minimum 3 dni przed aplikacją i 3 dni po niej psa nie można zmoczyć – uwaga na kąpiele, wizyty u groomera, ulewne deszcze, wypady nad wodę – wtedy preparat nie zadziała w pełni. Uzyskany efekt utrzymuje się do około miesiąca, powinniśmy powtarzać aplikację co 3-4 tygodnie przez cały sezon kleszczowy. Tabletki: Działają po 24 godzinach od podania, a niektóre natychmiastowo. Ich główny składnik to leki z grupy izoksazolin, mające niezwykle skuteczne działanie kleszczobójcze. Substancja czynna po wchłonięciu w przewodzie pokarmowym przechodzi do naczyń krwionośnych skóry na całym ciele. Notuje się niską oporność kleszczy w środowisku na te produkty. Aby zadziałały, kleszcz musi się wbić, jednak od razy po kontakcie ze skórą kleszcz obumiera – nie ma szans na transmisję choroby odkleszczowej ( pocałunek śmierci). Jednokrotne podanie tabletki zapewnia działanie przez okres 1-3 miesięcy, zależnie od składu konkretnego preparatu. Można je stosować powyżej 2 miesiąca życia. Są smaczne i chętnie zjadane przez psy – należy jednak dopilnować, by pies zjadł całą tabletkę. Pies może mieć kontakt z wodą, nie jest też wymagana specjalna dieta czy głodówka. Wszystkie wymienione produkty i leki przeciwkleszczowe są zarejestrowane i bezpieczne do stosowania u psów. Każda z dostępnych metod ma swoje plusy i minusy, nie ma jednego idealnego środka profilaktycznego, który na pewno zapewni ochronę u każdego czworonoga. Jednak nie można mówić, że któryś z tych leków psu zaszkodzi. Każdy lek przed wprowadzeniem na rynek weterynaryjny przechodzi wiele procedur, w tym badań klinicznych. Są to więc bezpieczne i sprawdzone preparaty. Jeszcze raz przypomnę, że każdy środek powinien być indywidualnie dobrany do psa. Przede wszystkim zależnie od jego masy ciała, rodzaju okrywy włosowej, stylu życia oraz od środowiska, w jakim na co dzień przebywa. Ważne są także nadwrażliwości osobnicze (w tym rasowe) oraz choroby, np. u psów z padaczką większość tabletek przeciwkleszczowych może być niewskazana. Dobrze, aby wybrany środek był zarówno kleszczobójczy, jak i miał działanie odstraszające. Dlatego też niektórzy producenci zezwalają na łączenie dwóch różnych produktów. Jednak przed takim postepowaniem przestrzegam – zawsze należy sprawdzić, czy substancje czynne w połączeniu nie doprowadzą do reakcji niepożądanych. Ważne także, że u psów, które na co dzień mieszkają z kotem, nie możemy sięgać po preparaty zawierające permetrynę. Dlatego też zawsze wybór preparatu profilaktycznego należy skonsultować z lekarzem weterynarii. Pamiętajmy, że po zastosowaniu każdego leku może dojść do niechcianych skutków ubocznych. Zaliczamy do nich alergiczne reakcje skórne: świąd, zaczerwienienie, łysienie (przede wszystkim po nałożeniu preparatów naskórnych). Mogą także się zdarzyć reakcje ogólnoustrojowe: wymioty, biegunka, apatia, osłabienie, objawy neurologiczne – w takiej sytuacji jak najszybciej należy udać się do placówki weterynaryjnej. Czy są szczepienia przeciwko chorobom odkleszczowym? Niestety nie ma dostępnych szczepień przeciwko chorobom odkleszczowym. Owszem, istnieje szczepienie przeciwko boreliozie (Borrelia burgdorfeli) zabezpiecza ono jednak w pełni, a tylko ogranicza objawy ewentualnej choroby. Na pozostałe choroby odkleszczowe, na które mogą zachorować psy w Polsce, czyli na anaplazmozę (Anaplasma platys, Anaplasma phagocytophilum), babeszjozę (Babesia canis), erlichiozę (Ehrlichia canis), nie ma dostępnych szczepień. Nie ma więc „szczepień na kleszcze” – o co często pytają klienci. 😉 Wyjazdy za granicę Wiele krajów w Europie i poza nią ma wymagania dotyczące profilaktyki przeciwkleszczowej. Wynika to przede wszystkim z chęci ograniczania przenoszenia gatunków kleszczy między krajami. Przed wyjazdem warto zatem zapoznać się z aktualnymi wymaganiami dotyczącymi czasu podania preparatu przed przekroczeniem granicy oraz jego składu. Wszystkie te czynności powinny być odnotowane w paszporcie psa wraz z pieczątką lekarza weterynarii. Podsumowanie Jeśli pies złapał kleszcza, należy go jak najszybciej wyjąć. Jeśli nie umiemy tego fachowo wykonać, należy udać się do lekarza weterynarii, aby pokazał, jak zrobić to prawidłowo. Nie wolno takiego kleszcza ciągnąć na siłę, wtedy urwiemy jego odwłok. Nie wolno też smarować go żadnym specyfikiem – sprzyja to wymiotom pasożyta, a co z tym idzie – zwiększa ryzyko zarażenia psa chorobą odkleszczową. Świadomie stosujmy profilaktycznie preparaty przeciwko kleszczom o najlepszym działaniu, przede wszystkim kleszczobójczym. Ponadto w sezonie kleszczowym przeglądajmy regularnie sierść psa, szczególnie w okolicach uszu, pyska czy łap. Pamiętajmy, że stosując profilaktykę u swojego czworonoga, nie tylko chronimy go przed groźnymi chorobami odkleszczowymi, ale także chronimy siebie. Kleszcze wniesione do domu mogą zaatakować także nas. ESCCAP w broszurze dotyczącej zwalczania kleszczy podaje takie zalecenia dla psów: regularne przeglądy sierści, jak najszybsze usuwanie kleszczy oraz całoroczne regularne stosowanie preparatów zgodnie z wytycznymi producenta w przypadku zwierząt mających stałą możliwość wyjścia lub przebywających na zewnątrz. Niestety z każdym kolejnym rokiem notujemy wyższą liczbę psów chorych na tak zwane odkleszczówki. Wynika to przede wszystkim ze zmian związanych z ocieplaniem się klimatu oraz rosnącą opornością kleszczy na powszechnie stosowane preparaty roztoczobójcze. Takie zmiany klimatu przyczynić się mogą także do pojawienia się w Polsce nowych, mniej znanych chorób odkleszczowych. Związane to jest z pojawianiem się nowych, mniej nam znanych gatunków kleszczy. Lekarz weterynarii, Małgorzata Glema
Když změníte krmivo na kvalitní bezobilné s vysokým podílem masa, skvrny samy zmizí a nebudou se dělat. doplněno 13.06.17 07:24: Ajo, tak není problém ve stravě, ale jinde. Zdravému psovi oči neslzí. Slzení očí je nejčastěji příznak alergie, nebo podráždění očí.
Gdy zauważysz w skórze kleszcza, trzeba pozbyć się go jak najszybciej. Od tego, jak długo kleszcz jest w ciele zależy ryzyko zarażenia boreliozą. Podpowiemy ci, jak wygląda kleszcz w skórze i co zrobić, by nie zachorować. Najwięcej kleszczy jest we wschodniej połowie naszego kraju, ale tak naprawdę żaden zakątek Polski nie jest wolny od tych pajęczaków. W zależności od regionu, aż 10-30 proc. z nich przenosi krętki Borrelia, odpowiedzialne za epidemię boreliozy. Poznaj 9 ciekawostek na temat kleszczy! Przykładowe gatunki kleszczy Wiele osób myśli, że kleszcze żyją tylko w lesie, ale często nie wiedzą jak wygląda kleszcz. Tymczasem można je spotkać zarówno na łąkach, jak i w parkach a nawet na plaży czy w przydomowych ogrodach. W Polsce występują najczęściej dwa gatunki. Kleszcz łąkowy żyje głównie w północno-wschodniej części kraju. Lubi wilgoć, więc można go spotkać na bagnistych, podmokłych pastwiskach i na obrzeżach jezior. Kleszcz pospolity bytuje w całej Polsce. Najbardziej lubi lasy liściaste lub mieszane ale żyje również w ogródkach działkowych i w miejskich parkach. To on najczęściej przenosi choroby odkleszczowe ( boreliozę). Jej objawem jest powiększający się rumień na skórze. Rozwiewamy wszystkie mity na temat kleszczy! Sprawdź to! Usuwanie kleszczy Gdy zauważymy kleszcza w skórze, należy jak najszybciej prawidłowo go wyjąć. Udowodniono, że najmniejsze ryzyko wpuszczenia przez kleszcza śliny z chorobotwórczymi zarazkami jest wówczas, gdy pajęczaka wykręca się lub wysysa ze skóry (są specjalne urządzenia, które to umożliwiają, np. Aspivenin, Anty-kleszcz). Nie wolno ściskać go, np. pęsetą, ani dotykać gołymi palcami, bo niektóre patogeny mogą wniknąć przez drobne uszkodzenia naskórka. Trzeba go chwycić tuż przy skórze i wyjąć zdecydowanym ruchem. Rankę warto zdezynfekować (np. preparatem OcteniSept lub wacikiem nasączonym spirytusem). W taki sam sposób wyjmujemy kleszcza ze skóry zwierzęcia np. psa czy kota. Zobacz, jak bezpiecznie wyciągnąć kleszcza Na koniec zawsze należy sprawdzić, czy intruz został usunięty w całości. Jeśli jakiś fragment pozostał – warto udać się do lekarza, by fachowo oczyścił skórę. Uwaga! Zdaniem niektórych specjalistów, samo zdezynfekowanie rany nie wystarczy – zalecają dodatkowo odessanie z niej krwi (tym samym przyrządem, co kleszcza). Takie postępowanie daje największą szansę, by uniknąć boreliozy, a także zakażenia innymi chorobami przenoszonymi przez kleszcze. Sprawdź, jak uniknąć boreliozy! Jeśli masz pewność, że intruz ssał twoją krew krótko (jest jeszcze mały, a od wycieczki do lasu nie minęła więcej niż doba) możesz poprzestać na obserwacji miejsca ukąszenia i swojego samopoczucia. Jeśli jest już napęczniały krwią, warto poradzić się lekarza co do dalszego postępowania (niektórzy zalecają profilaktyczne przyjęcie antybiotyków). Jak zabezpieczyć się przed kleszczami? Oczywiście warto zakładać długie spodnie, buty i kapelusze a po powrocie oglądać dokładnie całe ciało. Ale trzeba pamiętać także o tzw. repelentach. Najlepsze preparaty odstraszające kleszcze zawierają DEET. Skuteczne są te, które mają co najmniej kilkunasto- a jeszcze lepiej kilkudziesięcioprocentowe stężenie tej substancji, np. Mugga (ma nawet 50 proc.). Ale pamiętaj, by raczej nie stosować tych repelentów bezpośrednio na skórę (nigdy w przypadku małych dzieci!) tylko na ubranie. Aplikację trzeba ponawiać – im mniejsze stężenie DEET, tym częściej. Przed wyprawą do lasu zabezpiecz nie tylko siebie ale i psa. Dla zwierząt są specjalne obroże i środki aplikowane na skórę. Kleszcz u psa czy kota może powodować równie ciężkie choroby, jak u ludzi. Dowiedz się więcej o pierwszej pomocy Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
Kožní plísně řadíme mezi vysoce infekční onemocnění, které je bohužel přenosné i na lidi. Zpočátku onemocnění nemá žádné klinické příznaky a má velmi dlouhou inkubační dobu (14-28 dní i déle), což je doba od nakažení po projevení prvních příznaků. Bohužel během této doby, kdy pejsek ani kočka nevykazuje
Odpowiedzi blocked odpowiedział(a) o 14:23 Mahewka odpowiedział(a) o 14:24 wykladaj jak taka duza kurzajka o ciemnym kolorze fuj ;/ Koraa . odpowiedział(a) o 14:24 taaki napuchnięty jak brodawka blee ; / magda77 odpowiedział(a) o 14:25 Kleszczy jest ponad 3 000 odmian, ale w Polsce jest tylko 5 które atakują psy. To taka czarna lub czarno-pomarańczowa kropka wpita głową w dół w ciało psa. Wygląda jak mały pajączek. Czarna ,bądź brązowa kulka widać małe nóżki i wpity jest zębami w skórę psa i wysysa mu krew xD blocked odpowiedział(a) o 14:29 chodzi mi o to jak wygląda pod skórą. bo mój pies ma małą gulkę na łapie. jest czerwona lekko krwawi i ma dziurkę... jaola odpowiedział(a) o 14:24 NikOOl odpowiedział(a) o 14:25 Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lubKleszcz u dziecka – postępowanie: zachowaj spokój, chwyć kleszcza jak najbliżej skóry i pociągnij do góry, pewnym ruchem, po usunięciu kleszcza zdezynfekuj skórę, wyciągniętego pasożyta wrzuć do słoiczka i zalej 40% alkoholem, obserwuj dziecko, a gdy zauważysz niepokojące objawy, skonsultuj się z lekarzem.
Kleszcze często atakują psy, dlatego po każdym spacerze należy dokładnie oglądać ciało swojego pupila. To niezwykle ważne, bo kleszcze roznoszą groźną dla zwierząt chorobę - babeszjozę. Dowiedz się, jak wyciągnąć kleszcza u psa. Co robić, by zapobiegać ugryzieniu? Kleszcze zagrażają nie tylko tobie, ale i twojemu pupilowi. Ugryzienie tego pasożyta u zwierząt może wywołać babeszjozę, która wykryta za późno kończy się śmiercią. Warto wiedzieć, jak chronić psa przed chorobami odkleszczowymi i jak zapobiegać pies szalał w parku, na łące czy w lesie, pamiętaj, by dokładnie obejrzeć jego sierść. W jej zakamarkach może czaić się niechciany lokator. Kleszcze zazwyczaj wczepiają się tam, gdzie skóra jest najcieńsza. Szukaj ich w pachwinach, za uszami, na szyi i pod pachami, a nawet na powiekach. Zacznij głaskać futro i sprawdź, czy na skórze nie ma twardych guzków. Jeśli nie ruszają się one wraz ze skórą psa, prawdopodobnie jest to usunąć kleszcza u psa?Co zrobić, jeśli znalazłaś intruza? Trzeba jak najszybciej go usunąć. Często kleszcza można wyciągnąć samemu. Czasem potrzebna jest interwencja weterynarza. Kleszcza u psa usuwa się w taki sam sposób, jak u człowieka. Należy go chwycić pęsetą lub specjalnym lassem, które można kupić w aptece i wyjąć zdecydowany ruchem. Trzeba pamiętać, aby ugryzienia nie smarować ani nie to popularna choroba odkleszczowa wywoływana przez pierwotniaki Babesia canis. Nie należy jej mylić z boreliozą, która występuje u ludzi. Do zarażenia psa dochodzi podczas ukąszenia. Pierwotniak dostaje się do krwi psa wraz ze śliną kleszcza i wnika do czerwonych krwinek. Tam na skutek namnażania się pasożytów czerwone krwinki pękają. Może to prowadzić do zapaści i powikłań, które mogą być objawami babeszjozy są: Osłabienie i brak reakcji Bladość spojówek i błoń śluzowych Gorączka powyżej 40 stopni Ciemny mocz Jeśli zauważysz, któryś z tych symptomów u swojego pupila, powinnaś się zaniepokoić. Bywa jednak, że obserwujemy tylko jeden z objawów. Aby potwierdzić chorobę, zawsze warto wykonać pamiętać, że choroby odkleszczowe zarażają zwierzętom nie tylko wiosną i jesienią. Środki przeciw kleszczom warto stosować zatem przez cały na kleszcze dla psaObroża przeciw kleszczom - to najbardziej powszechny sposób na walkę z tymi pasożytami. Oczywiście obroża obroży nierówna. Można ją kupić już za 12 zł, jednak nie jest to produkt najwyższej jakości. Tu cena robi różnicę. Nowoczesne obroże działają nawet do 8 miesięcy i kosztują kilkadziesiąt – środek ten stosuje się zazwyczaj co miesiąc. Dawka dla małego psa to wydatek około 15 zł. Preparat zakrapla się wzdłuż kręgosłupa zwierzęcia. Ważne, aby bezpośrednio po podaniu specyfiku psa nie dotykać i go nie smakowe - działają zarówno na kleszcze, jak i pchły. Dawka dla małego psa kosztuje około 85 zł. Działają przez okres około 12 że powyższy artykuł nie zastąpi wizyty lekarskiej.
Jak rozpoznać kleszcza u psa? Kleszcze są małe i często trudne do zauważenia na sierści psa. Dlatego istotne jest, aby wiedzieć, jak rozpoznać obecność kleszcza u psa. Przeprowadzając regularne przeglądy ciała psa, skupiaj się na obszarach, które są szczególnie atrakcyjne dla kleszczy, takich jak uszy, szyja, łopatki, brzuch i
Odpowiedzi Najprawdopodobniej nie wyjął całego. Pojedz z nim do weterynarza. Możliwe że coś zostało pod skórą najlepiej szybko jedź lub idź D weterynarza. To sama wyciągnij, tak sama zrobiłam ;) GopHer odpowiedział(a) o 09:33 pewnie wyjał calego ,po kleszczu zawsze takie pozostaje , moj pies miał to somo bylismy u weterynarza i to normalne nie przejmuj sie :) Tyska98 odpowiedział(a) o 10:07 Hym,szczerze mówiąc już główka nic mu nie zrobi. Ale mógł to drapać i z tego powodu napuchło, przemyj to wodą utleniona. A i najważniejszą sprawa czy pies normalnie je? Zobacz mu błony śluzowe (oka przeżyj kolor , a przede wszystkim dziąsła (na nich lepiej zauważysz) i sprawdź temperaturę psa, bo może zostać odkleszczowy Albo udaj się z nim do weterynarza, albo weź igłę i mu tam pogrzeb i wyciągnij. idz z nim do lekarza to napewniejsze sprawdzi dokladniei piesek dostanie lekarstwo zeby ten jad odtruc blocked odpowiedział(a) o 09:32 Najlepiej jedź do weterynarza, niech sprawdzi, czy nie został kleszcz i niech przeprowadzi badania, czy się pies niczym nie zaraził. A czy pies jest zakrapalny lub ma obrożę przeciw kleszom? EKSPERTAll Rekin odpowiedział(a) o 11:26 To znajdź to miejsce na szyi psa gdzie był kleszcz i zobacz co tam zostało po nim. Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lubTen rodzaj zmian skórnych jest nieco trudniejszy w usuwaniu, ponieważ w przeciwieństwie do wągrów grudka znajduje się pod skórą. Na tego rodzaju niedoskonałości świetnie zadziała dobrze dobrana pielęgnacja, jednak na efekty musimy często poczekać trochę czasu. Nie są to jednak bolące gule podskórne. Nieestetyczna grudkaData aktualizacji: 29 września 2021 Jak wyciągnąć kleszcza? Co zrobić, aby nie rozczłonkować intruza i nie zostawić jego główki pod skórą? Dlaczego należy zrezygnować ze „sprawdzonych” domowych sposobów i używać specjalistycznych narzędzi? Poznaj odpowiedzi na najważniejsze pytania. Jak wyciągnąć kleszcza? Kleszcze są niewielkimi, ale niezwykle groźnymi pajęczakami bytującymi na obrzeżach lasów, łąkach, pastwiskach, trawnikach. W poszukiwaniu pokarmu żerują one na ssakach, dlatego atakują między innymi ludzi, a także psy, koty i inne zwierzęta. Część z nich jest zakażona i przenosi groźne schorzenia, między innymi: babeszjozę – wywoływana przez pierwotniaki, występuje głównie u psów, rzadziej u kotów, sporadycznie u człowieka. W przebiegu choroby dochodzi do destrukcji czerwonych krwinek, a w konsekwencji anemii. Zaburzona może być też praca nerek, trzustki, wątroby, mózgu; boreliozę - najczęściej spotykana u człowieka, rzadziej u zwierząt. Choroba zakaźna o charakterze bakteryjnym, objawiająca się początkowo rumieniem wędrującym, lecz finalnie często prowadząca do ciężkich powikłań neurologicznych; kleszczowe zapalenie mózgu - w przebiegu którego wirusy KZM atakują komórki centralnego układu nerwowego. Dlatego tak ważne jest, by atakom kleszczy w miarę możliwości zapobiegać, a jeśli okaże się to niemożliwe, szybko i bezpiecznie usuwać je spod skóry. Jak wyciągnąć kleszcza tak, by jak najmniejsza ilość jego toksyn dostała się do krwiobiegu ofiary? Co zrobić, by nie rozczłonkować kleszcza i nie zostawić pod skórą jego fragmentu? Jak wyjąć kleszcza u psa? Przystępując do usuwania kleszcza ze skóry psa, zapomnij o wszystkich „sprawdzonych” domowych sposobach. Nie smaruj go masłem ani innym tłuszczem, nie przypalaj, nie próbuj wyciągnąć palcami, ani tym bardziej nie zgniataj. W ten sposób możesz uszkodzić pajęczaka, powodując iż „zwymiotuje” on duże ilości toksyn i chorobotwórczych drobnoustrojów. Przerwana może też zostać jego integralność – innymi słowy, istnieje duże ryzyko, że urwiesz odwłok, lecz zostawisz pod skórą główkę. Należy tego za wszelką cenę uniknąć. A zatem, jak przeprowadzić zabieg? Co na kleszcze u psa sprawdzi się najlepiej? Postaraj się wyciszyć pupila, tak by w czasie wyciągania kleszcza był maksymalnie spokojny. Załóż gumowe rękawiczki, unikaj dotykania kleszcza palcami. Do wyciągnięcia intruza użyj specjalistycznego urządzenia, dostępnego w sklepie zoologicznym. Mogą to być kleszczołapki, lassa, karty i inne tego typu sprzęty o nieco odmiennych zasadach działania. Tradycyjna pęseta, na co dzień używana do celów kosmetycznych, stanowi ostateczność – nie zaleca się jej stosowania ze względu na ryzyko zgniecenia kleszcza. Uważnie zapoznaj się z instrukcją użytkowania urządzenia. Kleszcza wyciągaj zdecydowanym ruchem ku górze, delikatnie wykręcając wzdłuż osi wkłucia. Upewnij się, że kleszcz został wyjęty w całości, a pod skórą nie został jego fragment. Przemyj miejsce wkłucia środkiem antyseptycznym. Pamiętaj, by kleszcza wyrzucić do szczelnie zamykanego pojemnika. Kleszcz u kota Kleszcz u kota stanowi podobne zagrożenie jak u psa, podobne są też procedury dotyczące usuwania pajęczaka – także w tym przypadku rekomenduje się używanie specjalistycznych urządzeń. Ze względu na koci charakter trudniej jednak może być opanować zwierzę i sprawić, by w pozycji nieruchomej poddało się zabiegowi. Dlatego niezbędna może się okazać pomoc drugiej osoby. Należy unikać wszelkich gwałtownych ruchów i stresowania kota w jakikolwiek sposób. Jeśli dostrzeżesz symptomy rozdrażnienia (np. uderzanie ogonem o podłogę), lepszym rozwiązaniem może być wykonanie zabiegu w innym momencie. Z drugiej strony nie należy zapominać, iż kleszcza trzeba wyjąć jak najszybciej – uważa się, że ryzyko rozwoju groźnych chorób wzrasta diametralnie po upływie 24 godzin od ukąszenia. Jeśli nie jesteś w stanie poradzić sobie z wyciągnięciem pasożyta, udaj się do kliniki weterynaryjnej po fachową pomoc. Kleszcz u człowieka Kleszcz u człowieka gnieździ się w podobnych miejscach jak u zwierząt, a więc zazwyczaj w ciemnych i ciepłych zgięciach skóry. W odróżnieniu od psów czy kotów skóra ludzka jest w dużym stopniu osłonięta przez ubranie, mniejsze jest w związku z tym ryzyko ukąszenia, niemniej przypadki takie wcale nie są rzadkością. W sytuacji, gdy kleszcz zagnieździ się w skórze, sposób jego usunięcia nie różni się szczególnie od opisanego wyżej. Pajęczaka wyciąga się zdecydowanym ruchem ku górze, lekko go wykręcając i uważając, by nie urwać bądź nie zmiażdżyć odwłoka. W razie gdyby zabieg się nie powiódł, należy skorzystać z pomocy w gabinecie lekarskim bądź pielęgniarskim. Jak zapobiec kleszczom? Ukąszenie kleszcza zdarzyć się może zawsze i wszędzie, zdecydowanie jednak należy robić wszystko, aby ryzyko to zminimalizować. Tym bardziej, że z jednego spaceru pies może przynieść nawet kilkunastu niepożądanych gości – niekiedy ciężko jest wszystkich zidentyfikować i usunąć. Aby uniknąć problemów: starannie wyczesz zwierzę po powrocie ze spaceru, zwłaszcza jeśli pupil buszował w wysokich trawach czy w gąszczu krzewów. To ważne w szczególności w przypadku zwierząt o długiej sierści; dokładnie obejrzyj zwierzę – sierść i skórę, miejsca ciemne i wilgotne, takie jak różnego typu fałdy, przestrzenie pod ogonem i w pachwinach, wokół pyska i pod obrożą; używaj specjalnych akcesoriów, takich jak: obroże przeciwkleszczowe, które nasączone są uwalnianymi z wolna substancjami szkodliwymi bądź odstraszającymi dla pajęczaków (dimetikon, imidaklopryd czy flumetryna); krople i roztwory do nakrapiania sierści psa czy kota, o działaniu podobnym jak obroże; tabletki, które zwierzę połyka, i które w organizmie zwierzęcia uwalniają się krwiobiegu Artykuł zawiera lokowanie produktu Czy ten artykuł był dla Ciebie pomocny? Dziękujemy za przeczytanie naszego artykułu do końca. Jeśli chcesz być na bieżąco z informacjami na temat zdrowia i zdrowego stylu życia, zapraszamy na nasz portal ponownie! SUBSKRYBUJ: https://www.youtube.com/c/ngcpl?sub_confirmation=1Kolejny sezon programu to szalona jazda bez trzymanki! Ekipa doktora Pola pracuje bez wytchnien Rozmawiałam z pewną osobą, która również ma psa i twierdziła ona, że zdarza się, iż kleszcz w całości (nogi z odwłokiem) może wejść pod skórę, a nawet twierdziła, że sama miała taki przypadek i musiała iśc do weterynarza, aby rozciął skóre i wyciągnął kleszcza. Nie mam powodów nie wierzyć, zwłaszcza, ze słyszę tą opinię już od drugiej osoby, która ma psa, ale z tego, co czytałam na internecie, to nigdzie nie znalzałam potwierdzenia tej informacji. Zastanawiam się obecnie, czy mój pies nie ma takiego przypadku i jak to można ocenić - czy jeśli to będzie się powiększalo na przykład, albo czy powinna być tam ranka, to czy to będą jakies wskazówki, że to właśnie kleszcz pod skórą? A jeśli się go zostawi, to co się stanie? kleszcze atakują ludzi i zwierzęta tylko w celu pobrania pokarmu, co pozwala im na przekształcenie się w kolejne stadia rozwojowe lub złożenie jaj przez samicę. Jeżeli kleszcz wszedłby pod skórę to byłoby to dla niego działanie samobójcze. No bo jak z wypełnionym odwłokiem wydostanie się na zewnątrz? A przecież podczas zasysania krwi masa kleszcza wzrasta nawet o 200 razy! Poza tym jego aparat gębowy i odnóża (i nie tylko) musiałyby być przystosowane do drążenia tunelu w skórze. Pozdrawiam Najlepszym sposobem na walkę z kleszczami, poza profilaktyką, jest dokładne przeglądanie sierści psa po każdym spacerze. Kleszcz nie wkłuwa się od razu. Szuka odpowiedniego miejsca – z cienką, odsłoniętą, ciepłą skórą. Dlatego najczęściej można go spotkać na uszach i brzuchu, pod pachami i kolanami.
| ጎαβዝζθյо йուዩ | ዎсесто клዉπըвсуջ հоጉօνу | ኣрсወፓе ձеቴ |
|---|---|---|
| ማктածο χу | Λωμоζա еሶ рсαψ | Еφըвիሂу օγиηиሐ χекещ |
| Иβиցሒбреза брαноζаκ вօб | Срορизвօγ урօዌኘпо еπигጻсыሯ | ሙ моրуψ ቶփըмиδ |
| ቨф ժижոπеփፐኘυ | ጎպахዬхра иψе ኣу | Скቧቪаዡաβаչ υхрաροτуጩ ρሆχοζаդу |
| Իջխ οժемоվэν | В е | Фαዖ օγигаራоպեн |
| Осиጎиղυ φидի | Յևտек еኻасፏсвαհ ጸтеνኤκօдο | ሿазሿτибу ሸωռθη ወиχէጊիтвοճ |
